دشنه در دیس | احمد شاملو

معرفی کتاب دشنه در دیس

دشنه در دیس دهمین مجموعه‌ی شعر احمد شاملو (ا. بامداد – ۱۳۰۴ – ۱۳۷۹)، شاعر نوپرداز ایرانی است که یکی از آخرین مجموعه‌های دوره‌ی کمال شاعری اوست. در دشنه در دیس، هر چند «سپیده دمِ» همیشه‌ی شاعر را می‌توان دید و سُم‌ضربه‌ی «اسبان» و صدای «آزاد‌ی» مطلوب او را می‌توان شنید، بیش از هر چیز «زخمی» تازه است که برق می‌زند. شاعر به هر جا چشم می‌دوزد جز میلادِ «زخمِ» داغ و خونابه‌ی آن را نمی‌بیند. از همین روست که از اغلب این شعرها بوی خون شنیده می‌شود. او از میان همین «بو» رو به سوی خلوت خود می‌کند تا یک بار دیگر بر نازکای چمن یله دهد و به خود بیندیشد و زمزمه‌ها و سؤال‌های خود را تکرار کند. از میان شعرهای دشنه در دیس، دو قطعه‌ی شبانه‌ی «زیباترین تماشاست» و «یله بر نازکای چمن» از آثار مؤثر شاعر است. از اشعار این مجموعه، «ترانه‌ی آبی»، «گفتی که باد مرده‌ست» «فراقی»، «از منظر» و «سمیرمی» قطعه‌هایی ستودنی به شمار می‌روند.

منبع: فرهنگ آثار ایرانی – اسلامی / جلد سوم / نوشته‌ی علی آل داود و احمد سمیعی (گیلانی) / انتشارات سروش / چاپ دوم 1396