معرفی کتاب ترجمه‌ی سیرت جلال الدین مینکُبِرنی
ترجمه‌ی سیرت جلال الدین مینکُبِرنی کتابی است در تاریخ زندگی سیاسی و نظامی سلطان جلال الدین مینکبرنی، پسر سلطان محمد خوارزمشاه نوشته‌ی شهاب الدین محمد بن احمد بن على خُرَّندِزيِ زَيْدَريِ نَسَوى (وفات : ۶۴۷) شهاب الدین محمد ظاهراً از خاندانی از اعیان شهر خراسان برخاسته که صاحب دژی کوهستانی و استوار به نام خُرَّنِدِز نزدیک شهر زَيْدَر، از توابع ولایت نسا، بود و از این رو به این هر سه مکان جغرافیایی منسوب شد. شهاب الدین خود ماجراها از سر گذراند تا سرانجام در ۶۲۲ به لشکرگاه سلطان جلال الدین در همدان رسید و به وزیر او شرف الملک جندی پیوست. چندی بعد که سلطان بر آذربایجان مستولی شد، شهاب الدین ریاست دیوان انشا، سپس ریاست دیوان عرض و وزارت نسا یافت. او حدود هفت سال ریاست دیوان انشاء سلطان جلال الدین را بر عهده داشت و در بسیاری از لشکرکشی‌ها و پیکارهای وی با مغولان و امیران و فرمانروایان خراسان و هند و قفقاز و آذربایجان و عراق و شام همراهش بود و به فرمانش به مأموریت‌های متعدد رفت. پس از قتل سلطان جلال الدین به دست کردان در اطراف مَیّافارِقین (شهر قدیم در دیار بکر)، گریزان به آذربایجان و سرانجام به میافارقین نزد ملک مظفر ایوبی رفت و نفثه المصدور معروف را در همین‌جا تصنیف کرد. وی به هنگام نگارش سیرت جلال الدین در ۶۳۹، یازده سال پس از کشته‌شدن سلطان جلال الدین، گویا در شام و وزیر حسام الدین برکه خان بود.
متن کتاب یعنی تصنیف شهاب الدین به زبان عربی است و در نیمه‌ی دوم قرن هفتم به فارسی ترجمه شد. مترجم کتاب شناخته نیست و از تحقیقات مجتبی مینوی برمی‌آید که ادیبی غیر از شهاب الدین آن را به فارسی برگردانده است.
منبع: فرهنگ آثار ایرانی اسلامی، جلد دوم؛ انتشارات سروش
محصولات مرتبط
همچنین ممکن است دوست داشته باشید…
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.