رویای تبت | فریبا وفی

معرفی کتاب رویای تبت

رؤیای تبت (۱۳۸۴) کتابی است از فریبا وفی (۱۳۴۱) در 175 صفحه. در رمان «رؤیای تبت» از دیدگاه شعله دختری از نسل جوان بعد از انقلاب، زندگی تنی چند از کسانی را می بینیم که چند سالی از او بزرگترند و در سال های پیش از انقلاب، با اعتقاد به آرمان های سیاسی و اجتماعی، هدف های مشترکی را دنبال می کرده اند، اما انقلاب و حوادث بعد از آن، از آنها آدم هایی بسیار متفاوت ساخته است؛ آدم هایی که یا مانند جاوید، با تظاهر به وفاداری به افکار و عقاید سابق، در عمل و شیوه زندگی از اعتقادات گذشته خود بسیار دور شده اند یا مانند صادق، دل کنده از افکار و عقاید سیاسی، با اعتراف به شکست، صداقتی را که در هنگامه مبارزه به آن پابند بوده اند، همچنان حفظ کرده اند و در بن بستی که هم به لحاظ عاطفی و هم به لحاظ عقیدتی در آن گرفتارند، با رو آوردن به عوالم عرفانی، برای خود راه چاره ای یافته اند یا مانند شیوا (که به علت زن بودن قدرت عمل کمتری دارد) بیزاری خود را از شیوه زندگی همسر (جاوید) در عشق پنهانی خود نسبت به دوست او (صادق) در قلب خود زنده نگه داشته اند. نگاه شعله به این سه نفر، نگاهی حاکی از انتقاد است و در مجموع از سر تحقیر و تمسخر به آرمان ها و آرمان خواهی های دیروز و زندگی امروزآنها نگاه می کند، اما زندگی خود او نیز چیزی جز سرگردانی در دایره ای تنگ و بسته با آرزوهای کوچک و محدود شخصی نیست. چرا که هیچ آرمان مشترکی همسالان او را دور هم جمع نمی کند و به سال های جوانی او و دیگران معنی نمی دهد. بدین ترتیب در این رمان نه تنها با سرنوشت آرمان خواهان پیش از انقلاب، بلکه با تفاوت فاحشی روبرو هستیم که در فاصله ای کمتر از دو دهه در فضای فکری جامعه جوان و تحصیل کرده ایران پدید آمده است.
بیشتر فصل های رمان با زاویه دید دوم شخص و بعضاً با زاویه دید درونی به شیوه راوی – قهرمان روایت می شود.

خلاصه داستان
شعله پرستار جوانی است که ناگهان با بی وفایی مهرداد، دوست خود روبرو می شود و امید و آرامش خود را از دست می دهد. خواهر او شیوا که چند سالی از او بزرگتر است، با شوهرش جاوید سال هاست که زندگی آرام و خوشبختی دارند. آن ها در سال های پیش از انقلاب با افکار اجتماعی و سیاسی مترقی آشنا بودهاند و فعالیت سیاسی داشته اند و هر دو در حوادث بعد از انقلاب، مدتی به زندان افتاده اند. جاوید شغل معلمی خود را از دست داده است و پس از مدتی بیکاری در یک کارخانه چوب بری کاری گرفته و به تدریج سرمایه ای به هم زده است.