داستان دو شهر | چارلز دیکنز

معرفی کتاب داستان یک شهر

داستان یک شهر (۱۳۶۰) کتابی است نوشته  احمد محمود در 612 صفحه. حوادث داستان در سال های ۱۳۳۳ – ۱۳۳۶ و در بندر لنگه می گذرد.
محور اصلی رمان «داستان یک شهر» حادثه تاریخی دستگیری و محاکمه و اعدام افسران وابسته به شبکه نظامی حزب توده ایران در مهر ماه سال ۱۳۳۳ است که نه به صورت ماجرای اصلی، بلکه به شکل خاطره و از طریق تداعی در ذهن خالد راوی داستان بازسازی می شود.
در این رمان، بیشتر به نشان دادن تضاد و تقابل دو موقعیتی توجه شده که راوی با اندکی فاصله زمانی با آنها روبرو بوده است: جنب و جوش مبارزه و مقاومت و سکون و سکوت و سرخوردگی پس از سرکوب های سیاسی آن سال ها. از این جهت مقایسۀ غیر مستقیم این دو موقعیت، بیش از ماجرایی که در زمان حال جریان دارد، اهمیت می یابد و برای اینکه این مقایسه بهتر انجام بگیرد و این تفاوت نمایان تر به چشم بیاید، نویسنده درست در لحظه هایی که راوی بیش از هر وقت دیگر با ملال و یکنواختی و تباهی زندگی زمان حال خود درگیر است، صحنه های پرشور گذشته را در ذهن او زنده می کند، تا خواننده نه تنها وضع و حال راوی، بلکه جو و روحیه اجتماعی مسلط بر جامعه ایران را در سال های اواسط دهه سی ببیند و حتی بیش از آن، در تبعید راوی به آن بندر پرت و دورافتاده جنوبی، اشاره ای ببیند به تبعید و تعطیل نفس مبارزه و مبارزه جویی و سرخوردگی ها و تباهی هایی که پیامد آن بود. رمان با زاویه دید درونی به شیوه راوی – قهرمان روایت می شود.

پیرنگ
خالد، راوی رمان که دانشجوی دانشکده افسری بوده، بعد از کشف شبکه نظامی حزب توده، به علت رابطه ای که با آن شبکه داشته، همراه با دوازده نفر از همکلاس های خود، بازداشت می شود. آن ها را نخست در حمام مخروبه ای در لشکر دو زرهی و سپس در بازداشتگاه پادگان زندانی می کنند و در این زندان هاست که او و دوستانش، پنهانی شاهد شکنجه شدن و مقاومت افسران عضو شبکه نظامی می شوند و بالاخره در سحرگاه یکی از روزهای مهرماه سال ۱۳۳۳ آن گروه از افسران را که با روحیه ای سرسخت و مقاوم به سوی میدان اعدام برده می شوند می بینند و شعارها و سرودهایی را که در لحظات قبل از اعدام سر می دهند، می شنوند.