معرفی علی محمد افغانی
علی‌محمد افغانی، متولد ۱۳۰۴ شمسی در شهر کرمانشاه و داستان‌نویس است.
پس از اتمام دوره‌ی دبیرستان به تهران رفت و وارد دانشکده‌ی افسری شد. بعد از فراغت از تحصیلات به امریکا اعزام شد ولی در مراجعت به ایران دستگیر و زندانی گردید و حدود چهار سال و نیم در محبس بود. پس از آزادی، اولین اثرش یعنی شوهر آهو خانم (۱۳۴۰) را منتشر کرد که با تحسین منتقدین و اقبال عموم مواجه شد و «جایزه‌ی سلطنتی کتاب سال» و جایزه‌ی داستان برگزیده‌ی سال از طرف انجمن کتاب ایران را دریافت کرد. اما هیچ یک از آثار بعدی او چنین اقبالی نیانت.
افغانی نویسنده‌ای اجتماعی است و رمان‌های او یادآور رمان‌های مطول سده‌ی نوزدهم اروپاست. گفتگوهای طولانی و فضل‌فروشانه، استفاده از تمثیل به حد وفور، بهره‌گیری از اساطیر و افسانه‌های غربی، نقل قول از فیلسوفان و مشاهیر جهان از زبان شخصیت‌های علمی و بی‌سواد، در کنار توجه به تحولات اجتماعی در سیر حوادث داستان و آشنایی با آداب و رسوم مردم، از جمله ویژگی‌های بارز آثار اوست.
سایر رمان‌ها: شادکامان دره‌ی قره‌سو (۱۳۴۵)؛ شلغم میوه‌ی بهشته (۱۳۵۵)؛ سیندخت (۱۳۶۰)؛ بافته‌های رنج (۱۳۶۱)؛ دکتر بكتاش (۱۳۶۴)؛ بوته‌زار (۱۳۷۲)؛ خداحافظ دختر (۱۳۷۷)؛ دختردایی پروین (۱۳۷۷).
مجموعه داستان‌ها: همسفرها (۱۳۶۷)؛ محکوم به اعدام (۱۳۷۰).
منبع: فرهنگ ادبیات فارسی / نوشته‌ی محمد شریفی / ویراسته‌ی محمدرضا جعفری / انتشارات معین / چاپ دوم 1387
