معرفی کتاب خورخه لوئیس بورخس

خورخه لوئیس بورخس (۱۹۶۰ – ۱۸۹۹) در سال ۱۸۹۹ در بوینس آیرس زاده شد. رفاه خانوادگی به او اجازه داد به هر کشوری که بخواهد سفر کند. دایه انگلیسی اش او را پیش از آن که زبان مادری اش را فرا بگیرد با زبان انگلیسی آشنا کرد. تحصیل در سویس سبب شد که در زبانهای آلمانی و فرانسه تسلط یابد. شاید همین شرایط بود که او را به نویسنده ای جهان وطنی بدل کرد. در سال ۱۹۵۵ ریاست کتابخانه ملی بوثنوس آیرس را به عهده گرفت و تا زمانی که دچار کوری تقریباً کامل شد، این سمت را حفظ کرد. بورخس در سال ۱۹۸۶ درگذشت. ناقدان، یک صدا قبول دارند که خورخه لوئیس بورخس، نویسنده ای توانا همان قدر دور از رئالیسم اسپانیایی و اندیشه روان شناختی است که از الهام زمینی، اجتماعی و پرشور امریکای لاتین فاصله می گیرد. بورخس در درجه اول مردی اهل ادب است. اگر نوشته های راجع به بوئنوس آیرس را مستثنا بدانیم، آثارش با واقعیت اجتماعی و زندگی مردمی هیچ ارتباطی ندارد. اثر او چون شاخه ای درخشان و عجیب از ادبیات زاده می شود. زبانش جهان وطنی است. از میان مهم ترین کتابهایش از اینها نام می بریم: تاریخ جهانی بدنامی (۱۹۳۵)، شعرها (۱۹۴۳)، تخیل ها (۱۹۴۴). ولی او بیشتر بابت داستانهایش که شکلشان فکر و شعر را می پوشاند، شناخته شده است تا بابت مقاله ها و شعرهایش. بورخس در داستان هایش شیوه ای به راستی بدیع برای بیان منظور خود یافته است.