معرفی ابو تراب خسروی
ابو تراب خسروی (متولد ۱۳۳۵؛ فسا) داستان‌نویس.
بعد از اتمام تحصیل به آموزش در مدارس کودکان استثنائي اشتغال یافت. از نوجوانی به داستان‌نویسی روی آورد و از ۱۳۶۸ داستان‌هایش در نشریاتی چون آدینه به چاپ رسید.
بیشتر داستان‌هایش فضایی وهمناک دارد که به تسخیر مردگان درآمده است. شخصیت‌هایش برای گریز از تعقیب، در پی گم کردن و پنهان ساختن هویت خویش هستند. در این داستان‌ها آنچه مهم است نه حادثه، بلکه واکنش ذهنی آدم‌ها در برخورد با موقعیت‌های کابوس‌وار است. در رمان‌ها معمولا روایت اصلی را با متنی تاریخی و قدیمی (ولو ساختگی) پیش می‌برد و از نثری متناسب با این کار استفاده می‌کند.
رمان‌ها: اسفار کاتبان (۱۳۷۹؛ برنده‌ی «جایزه‌ی مهرگان» (مهرگان ادب))؛ رود راوی (۱۳۸۲؛ برنده‌ی «جایزه‌ی بنیاد هوشنگ گلشیری»).
مجموعه داستان‌ها: هاویه (۱۳۷۰)؛ دیوان سومنات (۱۳۷۷).
منبع: فرهنگ ادبیات فارسی / نوشته‌ی محمد شریفی / ویراسته‌ی محمدرضا جعفری / انتشارات معین / چاپ دوم 1387
