ابله | داستایوسکی

معرفی کتاب ابله 

ابله [idiot] رمانی از فیودور میخایلوویچ داستایفسکی (۱۸۲۱ ـ ۱۸۸۱)، نویسنده روس، که در۱۸۶۹-۱۸۶۸ منتشر شد. پرنس میشکین، آخرین فرزند یک خاندان بزرگ ورشکسته پس از اقامتی طولانی در سوییس برای معالجه بیماری، به میهن خود باز می گردد. بیماری او رسماً افسردگی عصبی است ولی در واقع میشکین دچار نوعی جنون شده است که نمودار آن بی ارادگی مطلق است. به علاوه، بی تجربگی کامل او در زندگی اعتماد بی حدی نسبت به دیگران در وی پدید می آورد. میشکین، در پرتو وجود روگوژین، همسفر خویش، فرصت می یابد نشان دهد که برای مردمی «واقعاً نیک»، در تماس با واقعیت، چه ممکن است پیش آید. روگوژین، این جوان گرم و روباز و با اراده، به سابقه هم حسی باطنی و نیاز به ابراز مکنونات قلبی، در راه سفر سفره دل خود را پیش میشکین، که از نظر روحی نقطه مقابل اوست، می گشاید. روگوژین برای او عشق قهاری را که نسبت به ناستازیا فیلیپرونا احساس می کند باز می گوید. این زن زیبا، که از نظر حسن شهرت وضعی مبهم دارد، به انگیزه وظیفه شناسی نه بی اکراه، معشوقه ولی نعمت خود می شود تا از این راه حق شناسی خود را به او نشان دهد.

منبع: فرهنگ آثار (جلد اول)